I got this some kinda ode from my friend. And he's a brand of who doesn't want forwarded messages in his friendster account. Every time he logs in, and spot that new message is highlighted, without taking breathe it will be rubbed out straight away. For him it just like this, "if its not packaged well then the hell I care!". One time somebody sent him a forwarded message and I pre-empted him that he will score through it out. I didn't bother to take a glimpse at it since, I share sometimes the same feelings that he has when it comes to it. In particular, with those chain messages that's not even worth a click, or any messages that is as quality as trash. So, when he opened and suddenly low sounded it then maybe its worth to read. When I read it, it pinch the heart. Here it is,..................
Sa aking Anak,
Sa aking pagtanda, unawain mo sana ako at
pagpasensiyahan.
Kapag dala ng kalabuan ng mata aynakabasag ako ng
pinggan
o nakataponng sabaw sa hapag kainan,
huwag mosana akong kagagalitan.
Maramdamin angisang matanda.
Nagse-self-pity ako satuwing sinisigawan mo
ako.
Kapag mahina na ang tenga ko at hindiko
maintindihan ang sinasabi mo,
huwagmo naman sana akong sabihanng "binge!"
paki-ulit nalang angsinabi mo o pakisulat nalang. Pasensyaka na, anak. Matanda
na talaga ako.
Kapag mahina na ang tuhod ko,
pagtiyagaan mo sana akong tulungangtumayo,
katulad ng pag-aalalay ko saiyo noong nag-aaral
ka pa lamanglumakad.
Pagpasensyahan mo sana ako kung akoman ay
nagiging makulit at paulit-ulitna parang sirang plaka. Bastapakinggan mo nalang
ako.
Huwag mo sana akong pagtatawanan opagsasawaang
pakinggan.
Natatandaan mo anak noong bata ka pa?kapag gusto
mo ng lobo,
paulit-ulitmo 'yong sasabihin, maghapon
kangmangungulit
hangga't hindi mo nakukuhaang gusto mo.
Pinagtyagaan ko ang kakulitan mo.
Pagpasensyahan mo na rin sana angaking amoy.
Amoy matanda, amoy lupa.Huwag mo sana akong
piliting maligo.
Mahina na ang katawan ko.
Madaling magkasakit kapag nalamigan,huwag mo sana
akong pandirihan.
Natatandaan mo noong bata ka pa?
pinatyagaan kitang habulin sa ilalimng kama kapag
ayaw mong maligo.
Pagpasensyahan mo sana kung madalas,ako'y
masungit, dala na marahil ito ngkatandaan. Pagtanda mo, maiintindihanmo
rin.
Kapag may konti kang panahon,
magkwentuhan naman tayo, kahit sandalilang.
Inip na ako sa bahay, maghapongnag-iisa.
Walang kausap.Alam kong busy ka sa
trabaho,
subalit nais kong malaman mo na sabikna sabik na
akong makakwentuhan ka,
kahit alam kong hindi ka interesado samga kwento
ko.
Natatandaan mo anak, noong bata ka
pa?
Pinagtyagaan kong pakinggan atintindihin ang
pautal-utal mong kwentotungkol sa iyong teddy bear.
At kapag dumating ang sandali na
ako'ymagkakasakit at maratay sa banig ngkaramdaman, huwag mo sana
akongpagsawaang alagaan.
Pagpasensyahan mo na sana kung akoman ay maihi o
madumi sa higaan,
pagtyagaan mo sana akong alagaan samga huling
sandali ng aking buhay.
Tutal hindi na naman ako magtatagal.
Kapag dumating ang sandali ng akingpagpanaw,
hawakan mo sana ang akingkamay at bigyan mo ako
ng lakas ngloob na harapin ang kamatayan. At huwag kang mag-alala,
kapag kaharapko na ang Diyos na lumikha,
ibubulongko sa kanya na pagpalain ka sana
...
dahil naging mapagmahal ka sa iyongama't
ina..
Sa aking pagtanda, unawain mo sana ako at
pagpasensiyahan.
Kapag dala ng kalabuan ng mata aynakabasag ako ng
pinggan
o nakataponng sabaw sa hapag kainan,
huwag mosana akong kagagalitan.
Maramdamin angisang matanda.
Nagse-self-pity ako satuwing sinisigawan mo
ako.
Kapag mahina na ang tenga ko at hindiko
maintindihan ang sinasabi mo,
huwagmo naman sana akong sabihanng "binge!"
paki-ulit nalang angsinabi mo o pakisulat nalang. Pasensyaka na, anak. Matanda
na talaga ako.
Kapag mahina na ang tuhod ko,
pagtiyagaan mo sana akong tulungangtumayo,
katulad ng pag-aalalay ko saiyo noong nag-aaral
ka pa lamanglumakad.
Pagpasensyahan mo sana ako kung akoman ay
nagiging makulit at paulit-ulitna parang sirang plaka. Bastapakinggan mo nalang
ako.
Huwag mo sana akong pagtatawanan opagsasawaang
pakinggan.
Natatandaan mo anak noong bata ka pa?kapag gusto
mo ng lobo,
paulit-ulitmo 'yong sasabihin, maghapon
kangmangungulit
hangga't hindi mo nakukuhaang gusto mo.
Pinagtyagaan ko ang kakulitan mo.
Pagpasensyahan mo na rin sana angaking amoy.
Amoy matanda, amoy lupa.Huwag mo sana akong
piliting maligo.
Mahina na ang katawan ko.
Madaling magkasakit kapag nalamigan,huwag mo sana
akong pandirihan.
Natatandaan mo noong bata ka pa?
pinatyagaan kitang habulin sa ilalimng kama kapag
ayaw mong maligo.
Pagpasensyahan mo sana kung madalas,ako'y
masungit, dala na marahil ito ngkatandaan. Pagtanda mo, maiintindihanmo
rin.
Kapag may konti kang panahon,
magkwentuhan naman tayo, kahit sandalilang.
Inip na ako sa bahay, maghapongnag-iisa.
Walang kausap.Alam kong busy ka sa
trabaho,
subalit nais kong malaman mo na sabikna sabik na
akong makakwentuhan ka,
kahit alam kong hindi ka interesado samga kwento
ko.
Natatandaan mo anak, noong bata ka
pa?
Pinagtyagaan kong pakinggan atintindihin ang
pautal-utal mong kwentotungkol sa iyong teddy bear.
At kapag dumating ang sandali na
ako'ymagkakasakit at maratay sa banig ngkaramdaman, huwag mo sana
akongpagsawaang alagaan.
Pagpasensyahan mo na sana kung akoman ay maihi o
madumi sa higaan,
pagtyagaan mo sana akong alagaan samga huling
sandali ng aking buhay.
Tutal hindi na naman ako magtatagal.
Kapag dumating ang sandali ng akingpagpanaw,
hawakan mo sana ang akingkamay at bigyan mo ako
ng lakas ngloob na harapin ang kamatayan. At huwag kang mag-alala,
kapag kaharapko na ang Diyos na lumikha,
ibubulongko sa kanya na pagpalain ka sana
...
dahil naging mapagmahal ka sa iyongama't
ina..
I wasn't wrong right? This might be severly ill but true to others. Hope they can realize later on that we can only have them once, and when the time comes that they are fully equipped with what God wants them, we can never take them back. Hope it will not reach to that point before it happens.
To my mama and papa.. I love you both and I wouldn't be where I am now without the two of you.
